Vind je het ook zo onvoorstelbaar als je de pro’s op tv hun ballen ziet slaan?

Hun swing is ontspannen, moeiteloos, vaak een kleine, compacte beweging die meer lijkt op een pitch dan op een full swing – en toch slaan ze verder dan jij durft te dromen!

In deze observatie ligt een contra-intuïtieve maar belangrijke waarheid verborgen: ver slaan vraagt niet om inspanning, maar om ontspanning.

(Ergens wéét je ook wel dat dat waar is: met hoe meer kracht je slaat, hoe slechter het immers meestal gaat!)

Echter, je zult wel merken: als jij net als die wereldtoppers een heel ontspannen swing maakt, dan gaat de bal misschien wel rechter, maar meestal ook minder ver dan je bent gewend.

Waarom leidt ontspannen bewegen bij jou niét tot verder slaan? Wat heb je, behalve ontspanning, nog méér nodig voor meer afstand? Zonder dat je inboet aan stabiliteit en nauwkeurigheid?

Het antwoord op deze vragen ligt in de structuur van je swing.

Structuur

Een goede, stabiele swing ziet er niet alleen aan de buitenkant goed uit. Ook van binnen moet het kloppen: de swing moet over structuur beschikken.

Vergelijk het met een gebouw à la de kathedraal van Beauvais. In de 13e eeuw de hoogste kathedraal ter wereld, zag dit bouwwerk er van buiten indrukwekkend uit. Het stortte echter in omdat de structuur ervan niet klopte.

Zoals de structuur van een kathedraal bestaat uit een constructie van steunberen, muren, bogen en pijlers, zo wordt de structuur van een goede swing gevormd door de botten en pezen in de armen, benen en romp in bepaalde posities te brengen.

Mist je lichaam, mist je swing deze skeletstructuur, dan is het onvermijdelijk dat je in één van de volgende twee valkuilen belandt.

Valkuil 1: structuur dankzij spierkracht (de mep)

Sommige golfers zoeken de structuur van hun swing – meestal onbewust – in de spieren. Golfen op spierkracht is echter een doodlopende straat.

Sowieso op de lange termijn, want hoe ouder je wordt, hoe minder spieren je hebt, hoe slechter je dus zult worden.

Maar ook op de korte termijn kun je je swing-structuur beter niet op je spieren baseren. Immers, hoe meer je je spieren aanspant, hoe verkrampter je gaat bewegen! Het resultaat is geen swing, maar een zogeheten mep.

Deze verwoede hak naar de bal kenmerkt het spel van veel mannen. Hoewel de gemiddelde mepper vaak best tevreden is over zijn afstand, kost het teveel aan spierspanning (waardoor hij bijvoorbeeld zijn swing vaak niet afmaakt) hem niet alleen veel precisie (meppers slaan maar weinig rechtdoor) maar ook tientallen meters – hij haalt er écht niet uit wat erin zit.

Valkuil 2: géén structuur (de zwiep)

Ver slaan vraagt dus om ontspannen spieren, maar mist je swing skeletstructuur, dan schiet je weinig op met die ontspanning. Want zodra je je spieren ontspant (of als je maar weinig spieren hebt) verliest je swing álle structuur, wordt-ie een soort pap en sla je nóg veel korter dan nodig. Het resultaat, de zogenaamde zwiep, zie je met name bij vrouwen; hun bal gaat meestal wel netjes rechtdoor, maar daarmee is alles dan ook gezegd.

Je spieren aanspannen is dus geen optie, omdat de boel dan verkrampt. Maar met ontspannen spieren golfen – zoals die topgolfers met succes doen – heeft bij jou niet het gewenste effect, omdat je swing dan een soort pap wordt en de boel ineenstort. Hoe kom je nu uit deze impasse?

Wil je geen mep of een zwiep, maar een echte swing? Waarmee je volwassen afstanden slaat én de bal in de baan houdt? Dan heb je feitelijk maar één optie: een swing-structuur ontwikkelen die niet gebouwd is op de spieren, maar op de pezen en het skelet – zodat de spieren kunnen ontspannen zonder dat je swing structuur verliest.

IJzeren Hemd

In onze armen, benen en romp zitten skeletstructuren verstopt waarmee we in staat zijn om – met minimaal gebruik van spieren! – enorme krachten te genereren.

Deze heel specifiek structuren werden ontdekt in de Oosterse krijgskunst en als ‘IJzeren Hemd’-technieken doorgegeven en verfijnd. Eeuwenlang golden deze technieken als fundamentals van de krijgskunst en in man-tegen-man-gevechten als een machtig wapen.

Toegepast in de golfswing is het effect ervan al net zo verbluffend: de combinatie van een krachtige skeletstructuur (zo sterk als ijzer, ‘iron’) met ontspannen spieren (zo zacht als een zijden hemd, ‘shirt’) is de enige echte sleutel tot een weergeloos balcontact en héél ver – en nauwkeurig – slaan. (Dus ook als je niet gespierd bent, dus ook tot op hoge leeftijd!)

Deze ‘IJzeren Hemd’-technieken zijn in de Westerse golfwereld (nog!) vrijwel onbekend: in het gangbare golfonderwijs is niemand hiervan op de hoogte. Dat topgolfers ze meestal wel in hun swing hebben zitten, komt omdat ze deze structuren in de loop der jaren via een lang en moeizaam proces van trial & error al dan niet toevallig hebben ‘gevonden’. En zij die daar niet in slaagden, hebben de top nooit bereikt.

Iron Shirt of Golf zegt: leer deze Swing Fundamentals vanaf les 1 en bespaar jezelf ontzettend veel tijd, geld en frustratie! 

Interesse? Zoek contact met een Iron Shirt golfpro bij jou in de buurt.